Iets nieuws krijgt meer laagjes

  

Ik blijf het bijzonder vinden... 

Wat mij bewust is en wat er onbewust aan toegevoegd wordt!

Hoe gaat het verder?

Terug van weg geweest

Wat vind ik het toch heerlijk om even helemaal weg te zijn geweest... 

Maandag stapten we het duin in Domburg over en betraden een wereld vol zand en zee.

We woonden van maandag tot vrijdag met vier dames in een huisje op het strand.

http://www.slaapzand.nl/nl/strandslaaphuisjes/#typeluxe

Stel je voor: 

Je zit in je pyjama met een kopje koffie op het eigen terras met oog en oor op zee!

Dat vind ik nou genieten!

Natuurlijk... de stralend blauwe dag -zonder vestje- was extra speciaal in september, 

maar elke dag -met wind en/of donkere wolken- was het er prachtig!

Zo fijn dat Berletta vierde met haar zus en twee vriendinnen,

dat ze nu weet, waar je de mosterd kunt vinden...

Donderdagochtend bekeken Berletta en ik vanuit de golven het oosten, waar de zon rozerood opkwam 

en het westen, dat er antraciet als een blok tegenover lag. Het licht duwde het donker de dag in.

Later in de middag, terwijl ik de foto's op de laptop bekeek, kreeg ik een telefoontje,

dat de meneer, waar ik werk deze ochtend overleden was.

's Avonds hebben we op zijn leven, dat van zijn vrouw en kinderen en dat van ons geproost.

Ik voel me verbonden met de zee en het strand. 

Ik voel intens met alle zintuigen. 

Alles is één!

  

 

  

 

Herstelwerkzaamheden

Denk je: "Kom, laat ik mijn blogadres doorsturen om te laten bekijken, wat ik allemaal doe." 
Zie ik, dat er een hoop foto's verdwenen zijn! Heeft dat te maken met het afzeggen van mijn website? Vast...

Dus...

... ga ik herstelwerkzaamheden verrichten in de komende tijd. En tot die tijd... mist er dus het een en ander...

Wordt vervolgd!

'Iets nieuws' krijgt vastere vormen... startend vanuit niet-manifest doorlopend naar manifest...

De bloemen van mijn 'innerlijk landschap' zie ik nu buiten.












Hoe worden de werelden bij mij met elkaar verbonden? Met de gouden weg van Dorothy? Ja hè?

En verder?

Vandaag zette ik www.julietteskijk.nl om naar deze blog.

Ik was weer aangenaam verrast door alle kleuren en vormen, die voorbij kwamen.

Ik zag, dat vier schilderijen-in-wording nog steeds staan te wachten op het moment van de handtekening.

Ontmoetingen... Iets nieuws... De verhalenboom... Pasgeboren... 

Tijd om hier en nu te kijken en te voelen, hoe ik daartoe kom.