Wat is nou een dagdoek?



Wat is een dagdoek? Een schilderij.
Ik heb namelijk dagboeken en dagdoeken.
Op het doek ontstaan beelden, die met het stippelen woorden krijgen. 
Zo vind ik vormen en woorden.









De tubes met olieverf liggen voor me en er staat een doek op de ezel. 
Ik luister muziek of het is helemaal stil in en om mij. 
Ik sta op blote voeten en ‘voel de kleur’ waarmee ik ga beginnen.
Waar? Ergens op het doek. Het maakt niet uit, maar meestal rechtsboven. 
Met ronde bewegingen zet ik de verf op het doek tot ik voel, dat de volgende kleur aan de beurt is.
Ik sta voor de tubes en voel de tweede kleur en elke volgende tot het doek gevuld is met kleur. 

Sommige stukken blijven bestaan op het doek. A
ndere dienen als ondergrond om op verder te bouwen.

Vaak zing ik mee en dans op de muziek en voel de verbinding met alles. 
Ik ben intens blij en kan me voorstellen, hoe Mozart zijn prachtige muziek heeft ‘binnengekregen’.

Op een gegeven moment voel ik, dat het tijd is het doek te laten drogen.
Ik hang het op een plek, waar ik voorbij kan lopen om het te zien en te voelen.






            
Met het zetten van miljoenen stippen in goud en zilver en parelwit 
krijg ik woorden voor het beeld, dat op het doek staat. 
Ik voel de betekenis, die het voor me heeft en dan komt ook vaak de titel in mij naar boven. 
 
Sommige doeken, zoals de spraakwaterval maken een veranderingsproces door. 
Daar gaat de nodige tijd overheen.








“Wanneer weet je nou, of een schilderij klaar is?” vroeg iemand. 
Zodra ik voel, dat het schilderij sprankelt, gaat mijn naam eronder. 

En zolang dat niet gebeurt, loop ik er langs en kijk en voel, wat er mist. 

Dat kan echt om een minuscuul streepje of stipje gaan.
Maar als het er dan staat, is het helemaal goed!

Het punaise poetsen en mijn dagdoeken verbinden werelden. 
De plek op aarde en ver daarbuiten, die van anderen en van mij. 
De bewuste en onbewuste, de manifeste en niet-manifeste wereld.

De kleuren en vormen maken die verbinding. 

Ik ben met het schilderen een brug en doorgeefluik.  
Ik merk, dat dat ook voor veel van mijn lieven zo is, waar mijn schilderijen thuis hangen. 

Soms merk ik tijdens het schilderen, 
dat juist dit schilderij echt voor iemand speciaal bedoeld is.

                                                             







Beleven en ervaren. Schrijven. Schilderen. 
Woorden zoeken en vinden en met anderen communiceren, 
waarna het beleven en ervaren gewoon verder gaat. 

Een lemniscaat van voortdurende beweging: het al, waarin ik mij beweeg.