Pasgeboren

Wonderlijk hè... 
Het rechterdeel is mijn allereerste schilderij, dat ik ooit gemaakt heb met de olieverf, 
die ik van het team van de Hoef kreeg met mijn afscheid. 

Het eerste en tweede doek ontstond in de zelfde tijd.
Los van elkaar hadden ze niet de betekenis, die ze nu samen hebben.
En dat komt, omdat het derde doek er tussenin kwam.

Margriet zag dit dagdoek wel bij haar thuis boven de bank.
Helaas wacht ze nog steeds, want mijn naam staat er nog niet onder...


Pasgeboren wordt met elke stip sprankelender.
Wat een veranderingen... Spannend!

Tijdens het stippelen luister ik naar WhoDoYouThinkYouAre?
Ik ervaar lijnen in tijd en ruimte. 
Verhalen van mensen over de hele aarde en door de geschiedenis heen 
op zoek naar de betekenis van hun wortels.
Ze verbinden zich met mijn geschiedenis...
met mijn DNA en opvoeding naast spap, smam, Sjiep en Smiem 
en alle mensen, die ik al huppelend tegenkom en herken, 
zoals mijn vriendje en al zijn mogelijkheden.

Wat een verbijsterend proces maakten we mee in de jaren erna. 
Het zette me nog eens vanuit de werveling aan het wankelen...
tot ik weer stevig vertrouwde, 
want ik herkende de situaties, relaties en omstandigheden, 
die ik afgesproken heb.

Op het doek van Werelden en Pasgeboren zie ik, 
wat in mijn hoofd dwarrelt en langzaam helder wordt...
rondom nummer 37, 5, 7 waar we samen ploegden door de akkers...
en nummer 9, waar we gaan oogsten...
Wordt vervolgd!