Weg

Dit tweeluik kwam ik op 21 september 2015 opnieuw tegen op zolder bij smam. 

Ik pakte mijn dagdoeken om ze buiten in de zon 
zo heerlijk duidelijk te fotograferen met mijn nieuwe toestel, 
zodat ze de wijde wereld in kunnen.

 

Ik heb "Weg" destijds bewust even weggelegd, 

omdat de obstakels op dat moment te groot voelden.

En nu? Ik heb zin om er verder aan te stippelen, 
want het perspectief van de blauwe adelaar is nu zo duidelijk voelbaar!

Stippelen op "Weg" lijkt op het uitstippelen van mijn route. 

Vol volgende stappen, die ik zet op mijn pad.

Met het bewerken van Weg wordt me letterlijk en enorm voelbaar duidelijk, 

wat omdenken inhoudt, als het schilderij voor me op tafel ligt...

Jaren geleden schilderde en ervoer ik blokkades en obstructies bij de opzet...

sta ik nu aan de andere kant van de tafel, ervaar ik mogelijkheden! Hoe gaaf is dat! 

Over processen gesproken...

De laatste loodjes van dit proces wegen het zwaarst, 

merk ik met het afronden van Pasgeboren en Weg.

Het liefst zou ik in al mijn ongeduld zeggen, 

dat mijn naam er onder kan en ik daarmee dus verder op pad ...

Maar... dat is nog niet zo.

Dus stippel ik verder,

tot de laatste stip op zijn plek staat.

En dat doet ie sinds mijn naam eronder kwam te staan in 2019.