Wat ben ik toch een ongelooflijk rijk mens:
Mijn wens om Julietteskijk op Giersbergen vorm te geven, maakt Henny gewoon mogelijk!
Wat een ontwikkelingen...
Sinds vorige week donderdag ben ik de caravan op nummer 5 aan het onderzoeken.
Ik laat alle spullen van de vorige eigenaren door mijn handen gaan en voel,
of ze hier en nu door mij gebruikt worden naast die van mij.
Ik maak me elk stukje eigen.
Onze huiskamer in Waalwijk wordt leger en meer van ons gezin samen.
Nummer 5 vult zich met spullen, die alles met mij en mijn vormgever te maken hebben.
Nummer 7 blijft de plek van verbinding met de natuur
waar ik van de niet-manifeste naar de manifeste wereld ga en terug
via punaise poetsen, waarnemen, schrijven en zijn.
Daar waar mijn kluizenaar al-één is.
En nummer 5 wordt de plek van verbinding in de natuur
tussen mensen, die elkaar ontmoeten en ook daar waarachtig samen zijn.
Wat is er een boel mogelijk!
Ik vind het een heerlijk proces, dat plaats innemen op deze plek,
waarin ik wonderlijk genoeg merk, dat ik hier geen ongeduld voel,
zoals bij het afmaken van oude werkstukken en projecten.
Er komt niks nieuws... Het is er al!
Julietteskijk vorm -en woorden- geven maakt me blij.
Zeker na de ontdekking van de hernieuwde kennismaking met de bestuurder en de klokkenluider in mij, bij Saskia afgelopen maandag,
loop ik de hele dag te stralen.
Het is licht, waar het donker voelde. Ik loop op het pad van recht.
Ik ben vrijspreker in woord en daad. Ik huppel en overzie.
Oude gevoelens en nieuwe gedachten. Andere woorden voor dat wat ik al heel lang weet.
Mmmmmmm...
Liefdevol met en naast elkaar leven,
zoals ik in de vriendenboekjes van vroeger schreef, is mogelijk.
Daar ga ik bewust en actief mee verder en voor!
Mijn droom van Giersbergen is uitgekomen.
.Ik beleef hem nu in de wijde wereld.
Een spannend vervolg van de avonturen van de Mathilda & Erikclub ...en de kriebeljuf.
(Komt ze toch weer in actie? Wie weet!)
