Voor de makers

We hebben een deur naar de badkamer!

"Zo stil. Zo stil. Mijn vrouw heeft de deuren zelfgebreid", sprak Toon.

Niet op nummer 5. Schaven, schuren, boren...

En dan zijn drie balken een kozijn en een plank een deur!

 Onderdelen. Een mengkraan. En een wc-pot.

Met al die structuren is het toch bijna jammer, dat er een glad gestucte muur over blijft!

Hout, gipsplaat en werk van Henny.

Gaaf om te zien!

Wij hebben een walk-in-water-closet.

En heeeeeeeeeeeeeeeeel veel bouwmateriaal.

De stenen douchebak gaat verdwijnen.

Ik heb laatst het toekomstig toilet opgehaald.

Kun je het je al voorstellen? De douche met uitzicht op het bos?

Telkens een ander plekje vinden voor de dingen die er staan.

Op naar een geïsoleerd dak. 

Nu nog het beslag.

En dat alles zomaar op een wonderschone winterdag.

(En alle dagen daarvoor... Geen punt... voor Henny!)

...voor iedereen...

Afgelopen zaterdag was ik met Lia in safaripark de Beekse Bergen.

Genietend van de winterse buitenlucht en de verwondering over wilde dieren in kerstsferen.

Ik voelde:

"Rondlopend in de winter in een Nederlands dierenpark 

in plaats van de binnenlanden van Afrika. 

...en er toch ècht vorstelijk uitzien...  

Dat is toch een nieuwjaarskaart?"

Wij

Op de brugleuning naar de neushoorns... heel dichtbij...

Je eigen weg gaand...

En de schalkse blik van ons hondje

In alle punaisepoetstijden gebeurt er van alles in en om me heen.

Het komt alleen wat later naar buiten.

Nog drie dagen oud en dan verfrissend nieuw...

Een

vorstelijk

2017!

Overwegend bewolkt

 

 Giersbergen 

Overwegend bewolkt

 1˚C

Goh

Vervelend

Voor niks gaat de zon op

Wanneer ik met Lia in de Onze Lieve Vrouwe Kerk in Breda sta en omhoog kijk, vraag ik me af:

Hoe straalt mijn zon?

Het beschilderen van het doek, dat al een poosje in het rijtje "later mee verder te gaan" staat, helpt me om mijn beeld te vormen.

"Hier word ik blij van!" merk ik, als ik met de kwast de gele verf over het doek veeg.

Het is niet alleen de beweging van de kwast en het smeren van de verf. 

Het is ook het in beeld brengen van een beleving. Ik creëer!

Een paar dagen later ben ik aan het punaisepoetsen en verschijnt "Dance Of The Sugar Plum Fairy" in het rijtje van de YouTube-muziek, 

die ik op mijn oren heb.(Hé, dat is toch van de Notenkraker? ... Even kijken...) 

Gaaaaaaf! Nylons van nu, Hanneke! Ik ga mee in hun enthousiasme en de mooie vormgeving. 

Wat gebeurt er met me? 

Het is niet alleen hun wervelende passie, die mij beweegt. Ik voel ook al die verworven vrijheid in mij!

Oh ja! Nou weet ik het weer: Het is de bedoeling te worden, wie je bent!

Ik ga terug naar de Flower-Power-Film in 1979, die mij ongelooflijk geraakt heeft.

Wat een lijnen in tijd en ruimte, die bij elkaar komen.

Hoe geef ik dat nu-in 2016- vorm?

Precies...Dat is het: Let The Sun Shine In! 
Dit is mijn passie:
Ik neem mijn eigen plek in. Ik zet mijn ideeën neer in de realiteit!

Ik ben volop aan het stoeien met de aardse kant van mijn kwaliteiten.
Verdien ik er mijn geld mee? Hoe? Hoeveel dan? Wat is het je waard?

Nou. Deze ontdekkingen van het punaise poetsen van de laatste tijd zijn voor mij onbetaalbaar. En ik deel ze graag met wie wil.
Voor niks gaat de zon op!

Mooi rood is niet lelijk

Heerlijk om al surfend en goegelend informatie te verbinden met dat wat ik ervaar.

Wanneer ik om me heen kijk, voel ik indrukwekkend veel "binnenkomend rood".

Rood is kracht, afwisseling, avontuur, strijdlustig, impulsief, temperamentvol, moedig, geestdriftig volgens Mareiki. 

Aan het begin van de middelbare school was mijn lievelingskleur rood als mijn slaapzak.

Nu komt rood weer intens mijn leven binnen.

Het thuis van mijn kunstenaar-moeder is helderder en warmer dan ooit.

Julietteskijk is daar waar mijn hart is.

Ik kreeg het passie-missie-visie-profiel van Maya Wijsheid van Hester, 

toen ze me zei: "Wanneer ik je ergens blij mee kan maken..."

Nou mijn punaise-poetser is er kaai-blij mee! Want nu kan ik dat wat ik bij Saskia aan het ervaren ben, 

namelijk de volgorde van mijn natuurlijke rollen, ermee verbinden.

Een lemniscaat van ervaren, benoemen, vormgeven, delen, die constant in beweging is. 

Rood onderstreept mijn enthousiasme.

Mijn passie voor manifesteren, uitvoeren, creëren.

Startend op z'n Juliettes vanuit het niet-manifeste met al wat is!

Hoe mooi is dat!

Ja!

Krabbel en Babbel

Shiva ga je mee naar Giersbergen? 

Leuk! dacht ze. Lekker naar buiten, dacht ze... Spelen met de bollen enzo! Maar nee hoor, Juliette gaat weer schrijven... Tssssss...

Daar springt mijn hart van op

Roosjes van Nici in mijn kleuren van nu	Woody verbouwt zijn vakantiewoning
Libelle voor altijd	Symphonica in Arancione

Weer dichterbij

Op zoek naar iets heel anders, vind ik mijn macro-lens van mijn analoge toestel. Hij past op mijn Nikon van nu!

Gaaf! Ik kan weer focussen op heeeeeeeeeeeeeeeeel dichtbij. Net als vroegah... Yeah!

Magisch

"Oh wow, Nicole, kijk nou, wat gaaf!" onderbrak ik haar verhaal.

Ik werd weer eens afgeleid. Dit keer door kippenvel, vanwege een roofvogel, die neerstreek op een tak bij nummer 6.

Hij bleef net lang genoeg zitten voor één -niet al te scherpe- foto.

Wat is dit nou voor een vogel? Een buizerd, een torenvalk? 

We kwamen samen uit op een smelleken. De kleinste valkensoort in Europa.

Wat een grappige naam. (Ik moet steeds aan denken.)

Wanneer ik verder kijk bij goegel, zie ik dat hij ook "Merlin" heet. 

Zie je: Magisch! (Ook wanneer het een andere roofvogel blijkt te zijn...)