"Wat jij aandacht geeft, dat groeit."
Die woorden heb ik toch meer dan eens gehoord en gelezen.
De afgelopen weken merk ik bewust, dat er dingen,
zonder dat ik er iets speciaals voor doe, anders gaan, doordat er nu een ander licht op valt.
Piepkleine details zie ik niet over het hoofd, maar staan intens op mijn netvlies.
Ze krijgen mijn aandacht en ik zie hoe mooi ze zijn.
Het stucwerk van Henny wordt niet alleen door mij gewaardeerd...
Shiva loopt er ook graag langs. Nu hebben we een behaarde muur...
Het is zover: Sjieps vloerbedekking ligt bij smam boven.
De studeerkamer van spap werd hobbykamer van smam.
De bibliotheek "de kamer van Wim".
Ik ervoer het licht vàn veertjes met het schilderen van de kast en het in elkaar zetten van de rekken.
Passen, meten, nadenken, voelen, nog een keer, 'sleuteltje vijftien',
grinniken, smile van oor tot oor, weten... Stap voor stap...
Mmm...na gedane arbeid is het goed rusten!
Hoe dan ook!