De achtste dag

Wat zegt mijn portemonnee over mij?

Heb ik een beurs, die bij een rijke kunstenaar en creatief ondernemer past?

Ik hoorde de opdracht van Maaike en dacht intussen: "Wat dat opruimen betreft... 
dat zit dat wel goed. Structureren en overzicht houden zit me in het bloed."

Ik haalde mijn portemonnee uit mijn rugzak

en onderwierp mijn beurs aan een nauwkeurig onderzoek.

De kaartjes zitten in de vakjes, 
alleen het bonnetje van de autokeuring van Henny is nog te zien.

Dacht ik. 

Ik zette mijn portemonnee op de foto en toen viel me pas op, hoe vuil hij was!

Dus alle spullen eruitgehaald en hem in de wasmachine gegooid.

Wat zit er in? Heb ik het allemaal nodig? Op deze plek?

Zo ontstonden er twee stapeltjes.

Het amulet van Hester zat verstopt achter allerlei kaartjes.
Het verwonderde me, dat op het linkerstapeltje toch nog best wat dingen lagen, 

die ik niet meer nodig heb.

Het ponskaartje van het ziekenhuis is vervangen door een pasje, 

net zoals de oude tankpas door een nieuwe.
En ik heb er al lang een nieuw bewaar-mapje voor.

Het bonnetje van de Gamma is sinds gisteren niet meer in te leveren. 

De restaurantcadeaukaart is al een poos ongeldig.

De herinneringen aan Duinlust vorig jaar september staan op de foto en zitten in mijn hart.

 En die pasfoto's ga ik dus èèèèècht niet nog eens gebruiken!

Dat ruimt lekker op.

De portemonnee droogt snel.

In de tussentijd krijg ik onder woorden, wat deze opdracht met me doet.

Net als mijn blik op Julietteskijk was mijn portemonnee aan een opfrisbeurt toe.

Past hij nog bij me? Jazeker!

De kleur is groen als de creativiteit en de harts-verbinding-met-alles zelf.

Hij is praktisch, sterk en overzichtelijk als mijn groene structureer-en-vormgeef-stier. 

Er kan een hoop geld instromen en het kan er ook weer makkelijk uit. 

Fatima heeft niet de hand op de knip, 
maar biedt me zichtbaar geluk, steun, geduld en trouw.
En die kan ik goed gebruiken, want elk 'nieuw' ding vind ik iedere keer weer spannend!