"Nou is jullie bedtijd precies omgekeerd", zei Maayke gisteren. En dat klopt.
Waar Henny tegenwoordig moe is van het werk met zijn klussenbedrijf overdag,
merk ik, dat ik borrel en bruis van de energie,
nu ik opnieuw bezig ben met het 'etaleren' van Julietteskijk.
Zes dagen achter elkaar intensief bezig met heel bewust voelen,
wat echt belangrijk voor mij is, waar ik warm voor loop, waar ik blij van word.
Mijn 'bedrijf' heeft nog niet veel producten verkocht,
maar staat al heel lang bekend om zijn zijn.
En dat vind ik zo gaaf om terug te horen.
(Lees maar bij "Julietteskijk door de bril van...")
Drie van deze vier dames heb ik vandaag aan de telefoon gehad voor de zesde opdracht.
Het heeft me heel duidelijk laten voelen,
dat onze ervaringen vooral zorgen voor het 'vooral doorgaan' op deze voet...
op dit pad... op z'n Juliettes.
Voor mijn dagdoeken heb ik intussen wel helder, wat mijn marktwaarde is.
Nu nog voor het samen zijn op Giersbergen en daarbuiten.
Met Christiane praatte ik over een gaaf plan om mijn dagdoeken en fragmenten daarvan om te zetten in 'voelkaarten'.
Op de fiets naar Giersbergen merkte ik, dat ik maar niet ophield met glimlachen en ook nu bij de herinnering aan de reacties erop gaat mijn mond weer in de krul.
Een voordeel van 10 dagen terug op facebook: Ik zag een filmpje over een app voor blinde mensen, die zorgde, dat de telefoon trilt bij het herkennen van een glimlach, die weer zorgt voor een reactie bij henzelf. (Dankjewel Jannie!) Tel dat op bij de getekende smiley op een afgezaagde boom onderweg en ik kan gewoon niet meer stoppen.
Toen papa overleed zagen Marlies en ik de vlechten van de krijger bij hem.
Bij zijn crematie heb ik verteld, dat ik zijn stokje overneem.
En dat voel ik nu tot op het bot.
Vandaar dat ik ze graag draag, die vlechten.
"Je lijkt wel een oude Indiaan!" hoorde ik van een lerares op de middelbare school.
Ik heb dat indertijd enorm als kritiek ervaren.
Nu vind ik het jammer, dat ik toen zo gekrenkt was, dat ik niet heb nagevraagd,
of ze het destijds niet als een compliment bedoelde!
Doran, wijze vrouw, intens verbonden met de natuur.
Ik voel, dat ik nu in het velletje gegroeid ben van toen.
En nu weet ik er raad mee, want binnen en buiten komen nu overeen!