Doe eens iets extra's voor één van je klanten.
Goh, dat ik daar zo ontzettend lang over na moet denken, sudderen en voelen!
De opdracht, die hierna komt, dus die van vandaag, heb ik al door-en-doorleefd.
Wat maakt nou, dat ik het gevoel heb,
dat mijn creativiteit hier bij deze zevende opdracht stokt?
Waar heeft dat mee te maken?
Heb ik geen fantasie? Ben ik bang te geven?
Als ik iets gemerkt heb in onze afgelopen periode van goochelen met geld,
is het dat ik me ontzettend rijk voel met en door heel 'kleine' dingen,
die overigens geen geld kosten.
En met de mensen om me heen, met wie ik ze deel.
De zon die plotsklaps vanachter de wolken vandaan komt,
de wind die door mijn haren waait,
het zonlicht door de bladeren van de bomen op Giersbergen,
om maar 'zomaar' iets te noemen.
De explosie van kleuren in bloemen, die ik voel. Die ik gewoon elke dag weer kan ervaren.
De glimlach, waar ik gisteren over schreef, doet wonderen.
Het benoemen van al dat moois is dubbele vreugd.
Sinds mijn verjaardag heb heb ik weer een fototoestel.
Nu stuur ik opnieuw volop Julietteskijk per mail naar mijn lieven.
En is het delen nog tastbaarder.
Logeerhondjes van de vader van de bruid, kleinkinderen van een trotse opa en oma, prachtige, kostbare momentopnamen.
Dan is het fijn, dat er 'opslagplaats in de wolken' bestaat,
want er komen dan nogal wat pixels door de digitale brievenbus!
Wie goed doet, goed ontmoet.
Van die wisselwerking ben ik inmiddels diep doordrongen.
Dan is het inderdaad zo Maaike, dat het niet om de wederdienst gaat,
maar dat je intentie automatisch bij je terug komt.
Als een prachtig gekleurde boemerang.